Potwierdzeniem uznania dla człowieka, który odegrał wyjątkową rolę w dziejach ludzkości, jest powszechna świadomość jego wielkości. Już za życia Jana Pawła II stawało się coraz bardziej widoczne, że historia nada mu przydomek 'Wielki' - jego wkład w najnowsze dzieje Kościoła i ludzkości oraz znaczenie i oddziaływanie długiego pontyfikatu (1978-2005) są nie do przecenienia. Po śmierci Ojca Świętego (2 IV 2005) przekonanie, że całe jego życie i pontyfikat wskazywały na osobistą świętość tylko rosło.

Słowo 'święty' pochodzi z języka hebrajskiego, w którym ma sens 'inny', 'odmienny'. Bóg jest święty, ponieważ jest absolutnie inny, odmienny od świata, a więc nie podlega żadnym jego uwarunkowaniom ani ograniczeniom. Ci, którzy pełnią wolę Boga, zachowując Jego przykazania i świadcząc o Jego miłości i miłosierdziu, dostępują już teraz, w doczesności - głosi wiara chrześcijańska - szczególnego udziału w życiu Bożym. Gdy umierają, po drugiej stronie życia - gdyż śmierć nie jest końcem, lecz bramą - osiągają pełnię życia Bożego i uczestniczą w doskonałej radości. Beatyfikacja, mówiąc najkrócej, sprowadza ich z nieba na ołtarze, a zatem uznaje ich świętość oraz stawia za wzór do naśladowania, zachęcając wiernych, by skutecznie korzystali z ich wstawiennictwa. Następnym aktem uznania dla chrześcijanina wyróżniającego się doskonałością moralną w stopniu heroicznym i godnego kultu publicznego w Kościele jest kanonizacja, oznaczająca wpisanie go do katalogu świętych.

Beatyfikacja (od łacińskiego beatificare, co znaczy 'wyróżniać', 'czynić szczęśliwym' oraz 'ogłaszać błogosławionym') to kościelna i liturgiczna deklaracja, kończąca kanoniczny, przebiegający według starannie określonych reguł, proces beatyfikacyjny Stolicy Apostolskiej. Jego celem jest ukazanie w osobie Sługi Bożego, który cieszy się opinią świętego, jego doskonałego życia chrześcijańskiego oraz utwierdzenie wiary w osiągnięcie przez niego zbawienia. Drobiazgowy proces beatyfikacyjny polega na wnikliwym zbadaniu całego życia i działalności kandydata na ołtarze, a także, jeśli nie jest męczennikiem, wymaga uznania cudu dokonanego za jego wstawiennictwem. Człowiek ogłoszony błogosławionym zostaje wpisany do kalendarza liturgicznego Kościoła, powiększając grono tych, o których wierzymy, że poprzedzili nas w drodze do Boga i osiągnęli najbardziej upragniony cel chrześcijańskiego życia, jakim jest zbawienie. Wierni, darząc najwyższym szacunkiem oraz czcią świętych i błogosławionych, wyznają zatem wiarę w życie wieczne oraz w skuteczność zbawienia świata i ludzkości, jakiego dokonał Jezus Chrystus.

Beatyfikacja jest aktem specyficznie kościelnym, lecz ma też ogromne znaczenie społeczne. Przez ukazanie wzoru dobrego życia uczy, że dobroć jest jedną z najwyższych i najbardziej godnych polecenia wartości. Człowiek błogosławiony i święty buduje więzi ludzi z Bogiem, lecz także więzi ludzi między sobą, przyczyniając się do urzeczywistniania ideałów, które - niezależnie od wyznawanej religii - integrują nas i zbliżają. Każda religia ma swoich bohaterów, zaś największymi bohaterami chrześcijaństwa są święci i błogosławieni. Ich życie potwierdza, że wierność Bogu i Jego świętej woli jest możliwa oraz przynosi wspaniałe owoce świętości.

1 maja 2011 r. Benedykt XVI, podczas uroczystej mszy św. sprawowanej w Rzymie, wypowie specjalną formułę beatyfikacji i od tej chwili Jan Paweł II stanie się błogosławionym. Nastąpi też odsłonięcie relikwii umieszczonych na ołtarzu i obrazu z wizerunkiem nowego błogosławionego oraz odśpiewanie podniosłego hymnu 'Chwała na wysokości Bogu'. Po hymnie Ojciec Święty po raz pierwszy wypowie modlitwę skierowaną do Boga za pośrednictwem błogosławionego Jana Pawła II, która odtąd wejdzie w skład modlitw liturgicznych Kościoła katolickiego. Podczas okolicznościowej homilii zostaną podkreślone najważniejsze cnoty i zasługi błogosławionego.

Beatyfikacja Jana Pawła II to wydarzenie szczególne. Po raz pierwszy w historii Kościoła papież dokonuje beatyfikacji bezpośredniego poprzednika. Benedykt XVI, jako kardynał Józef Ratzinger, był długoletnim współpracownikiem papieża Polaka, towarzysząc mu i wspomagając w codziennej pracy. W tym przypadku uroczysta beatyfikacja oznacza nie tylko zakończenie żmudnego procesu kanonicznego, lecz jest również wyrazem osobistego przekonania Benedykta XVI, że jego poprzednik na Stolicy Piotrowej, którego doskonale znał, był prawdziwie inny, tą szlachetną innością, która prowadzi do świętości. Beatyfikacja Jana Pawła II to wielkie i historyczne święto Polski i Polaków, bo oto do skarbca pamięci i modlitwy Kościoła wchodzi jeden z synów naszej ojczyzny, rozsławiając jej imię po całym świecie.

Ks. prof. Waldemar Chrostowski
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Numizmaty powiązane z artykułem