Tematyka monet
Beatyfikacja Jana Pawła II – 1 V 2011
Potwierdzeniem uznania dla człowieka, który odegrał wyjątkową
rolę w dziejach ludzkości, jest powszechna świadomość jego wielkości.
Już za życia Jana Pawła II stawało się coraz bardziej widoczne, że
historia nada mu przydomek 'Wielki' - jego wkład w najnowsze dzieje
Kościoła i ludzkości oraz znaczenie i oddziaływanie długiego pontyfikatu
(1978-2005) są nie do przecenienia. Po śmierci Ojca Świętego (2 IV 2005)
przekonanie, że całe jego życie i pontyfikat wskazywały na osobistą
świętość tylko rosło.
Słowo 'święty' pochodzi z języka hebrajskiego, w którym ma sens
'inny', 'odmienny'. Bóg jest święty, ponieważ jest absolutnie inny,
odmienny od świata, a więc nie podlega żadnym jego uwarunkowaniom
ani ograniczeniom. Ci, którzy pełnią wolę Boga, zachowując Jego
przykazania i świadcząc o Jego miłości i miłosierdziu, dostępują już
teraz, w doczesności - głosi wiara chrześcijańska - szczególnego
udziału w życiu Bożym. Gdy umierają, po drugiej stronie życia - gdyż
śmierć nie jest końcem, lecz bramą - osiągają pełnię życia Bożego
i uczestniczą w doskonałej radości. Beatyfikacja, mówiąc najkrócej,
sprowadza ich z nieba na ołtarze, a zatem uznaje ich świętość oraz
stawia za wzór do naśladowania, zachęcając wiernych, by skutecznie
korzystali z ich wstawiennictwa. Następnym aktem uznania dla
chrześcijanina wyróżniającego się doskonałością moralną w stopniu
heroicznym i godnego kultu publicznego w Kościele jest kanonizacja,
oznaczająca wpisanie go do katalogu świętych.
Beatyfikacja (od łacińskiego beatificare, co znaczy 'wyróżniać',
'czynić szczęśliwym' oraz 'ogłaszać błogosławionym') to kościelna
i liturgiczna deklaracja, kończąca kanoniczny, przebiegający według
starannie określonych reguł, proces beatyfikacyjny Stolicy Apostolskiej.
Jego celem jest ukazanie w osobie Sługi Bożego, który cieszy się
opinią świętego, jego doskonałego życia chrześcijańskiego oraz
utwierdzenie wiary w osiągnięcie przez niego zbawienia. Drobiazgowy
proces beatyfikacyjny polega na wnikliwym zbadaniu całego życia
i działalności kandydata na ołtarze, a także, jeśli nie jest męczennikiem,
wymaga uznania cudu dokonanego za jego wstawiennictwem.
Człowiek ogłoszony błogosławionym zostaje wpisany do kalendarza
liturgicznego Kościoła, powiększając grono tych, o których wierzymy,
że poprzedzili nas w drodze do Boga i osiągnęli najbardziej upragniony
cel chrześcijańskiego życia, jakim jest zbawienie. Wierni, darząc
najwyższym szacunkiem oraz czcią świętych i błogosławionych,
wyznają zatem wiarę w życie wieczne oraz w skuteczność zbawienia
świata i ludzkości, jakiego dokonał Jezus Chrystus.
Beatyfikacja jest aktem specyficznie kościelnym, lecz ma też
ogromne znaczenie społeczne. Przez ukazanie wzoru dobrego życia
uczy, że dobroć jest jedną z najwyższych i najbardziej godnych
polecenia wartości. Człowiek błogosławiony i święty buduje więzi
ludzi z Bogiem, lecz także więzi ludzi między sobą, przyczyniając się do
urzeczywistniania ideałów, które - niezależnie od wyznawanej religii
- integrują nas i zbliżają. Każda religia ma swoich bohaterów, zaś
największymi bohaterami chrześcijaństwa są święci i błogosławieni.
Ich życie potwierdza, że wierność Bogu i Jego świętej woli jest możliwa
oraz przynosi wspaniałe owoce świętości.
1 maja 2011 r. Benedykt XVI, podczas uroczystej mszy św.
sprawowanej w Rzymie, wypowie specjalną formułę beatyfikacji i od tej
chwili Jan Paweł II stanie się błogosławionym. Nastąpi też odsłonięcie
relikwii umieszczonych na ołtarzu i obrazu z wizerunkiem nowego
błogosławionego oraz odśpiewanie podniosłego hymnu 'Chwała na
wysokości Bogu'. Po hymnie Ojciec Święty po raz pierwszy wypowie
modlitwę skierowaną do Boga za pośrednictwem błogosławionego Jana
Pawła II, która odtąd wejdzie w skład modlitw liturgicznych Kościoła
katolickiego. Podczas okolicznościowej homilii zostaną podkreślone
najważniejsze cnoty i zasługi błogosławionego.
Beatyfikacja Jana Pawła II to wydarzenie szczególne. Po raz pierwszy
w historii Kościoła papież dokonuje beatyfikacji bezpośredniego
poprzednika. Benedykt XVI, jako kardynał Józef Ratzinger, był długoletnim
współpracownikiem papieża Polaka, towarzysząc mu i wspomagając
w codziennej pracy. W tym przypadku uroczysta beatyfikacja oznacza
nie tylko zakończenie żmudnego procesu kanonicznego, lecz jest również
wyrazem osobistego przekonania Benedykta XVI, że jego poprzednik
na Stolicy Piotrowej, którego doskonale znał, był prawdziwie inny, tą
szlachetną innością, która prowadzi do świętości. Beatyfikacja Jana Pawła
II to wielkie i historyczne święto Polski i Polaków, bo oto do skarbca pamięci
i modlitwy Kościoła wchodzi jeden z synów naszej ojczyzny, rozsławiając
jej imię po całym świecie.
Ks. prof. Waldemar Chrostowski
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie