Tematyka monet
Polonia Warszawa
Polonia Warszawa jest jednym z najstarszych i najbardziej
utytułowanych klubów piłkarskich w Polsce. W roku 2011 obchodzi
jubileusz 100-lecia działalności. Warszawski klub należał do
pionierów futbolu na ziemiach polskich. W pierwszych rozgrywkach
o mistrzostwo Polski w 1921 roku poloniści zajęli drugie miejsce,
ustępując tylko Cracovii Kraków. Polonia Warszawa była jednym
z założycieli polskiej ligi piłkarskiej w roku 1927. Największe sukcesy
klubu to tytuły Mistrza Polski w latach 1946 i 2000. Piłkarze Polonii
nazywani są również „Czarnymi Koszulami”, przydomek pochodzi
od rzadko spotykanej na piłkarskich boiskach barwy strojów graczy.
Do legendy polskiego sportu przeszło zwycięstwo polonistów
w pierwszych powojennych rozgrywkach w 1946 roku, nazwane
„mistrzostwem na zgliszczach stolicy”. Piłkarze w czarnych koszulach
nie należeli do faworytów rozgrywek ze względu na wyjątkowo trudne
warunki funkcjonowania klubu w zburzonym mieście. Wygraną
polonistów odebrano jako symbol odbudowy Warszawy.
Założony w okresie zaborów klub szczyci się patriotycznymi
korzeniami. Łacińska nazwa Polski przyjęta jako miano drużyny oraz
herb w formie biało-czerwonej tarczy miały na celu propagowanie
dążeń wolnościowych wśród warszawskiej młodzieży. Pomysłodawcą
nazwy klubu był Wacław Denhoff-Czarnocki (1894–1927) – działacz
niepodległościowy, późniejszy żołnierz Legionów Polskich, poeta
(autor słów do żołnierskiej pieśni „O mój rozmarynie rozwijaj się”).
Wśród założycieli Polonii prym wiedli przedstawiciele znanych
warszawskich rodów Gebethnerów i Lothów. Jeden z duchowych
przywódców polskich ewangelików pastor August Loth (1869–
1944) należał do grona pierwszych prezesów KS Polonia. W latach
1928–1939 klubem kierował gen. Kazimierz Sosnkowski – Naczelny
Wódz Polskich Sił Zbrojnych w czasie II wojny światowej.
Barwy Polonii Warszawa reprezentowało wielu wybitnych piłkarzy.
Legendą klubu jest Władysław Szczepaniak (1910–1979), którego
imieniem nazwano jeden z placów w Warszawie. Przez cały okres
kariery sportowej pozostał wierny stołecznemu klubowi, w reprezentacji
Polski występował przez blisko 20 lat, aż 18 spotkań rozegrał jako
kapitan biało-czerwonych. Uczestnik olimpiady w Berlinie w 1936 r.
i mistrzostw świata we Francji w 1938 r. Wielokrotnym kapitanem
kadry narodowej był także Jerzy Bułanow (1903–1980) – obrońca
Polonii wywodzący się z „białej” emigracji rosyjskiej.
W pierwszym meczu reprezentacji Polski z Węgrami (0:1, 18.12.1921 r.)
zagrało dwóch zawodników „Czarnych Koszul”: Jan Loth (1900–1933)
i Artur Marczewski (1896–1945). W ostatnich latach w reprezentacji
Polski znów występują liczni gracze Polonii. W 2002 roku to bramki
Emmanuela Olisadebe przyczyniły się do awansu Polaków na
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w Korei Południowej i Japonii.
W latach 1952–1991 klub przeżywał głęboki kryzys organizacyjno-
-sportowy, którego główną przyczyną była dyskryminacyjna polityka
władz PRL. Polonia odbierana była przez ówczesne władze jako klub
z przeszłością „sanacyjno-akowską”, co przekładało się na niekorzystne
decyzje jedynego w ówczesnych realiach, państwowego sponsora.
Dopiero od przełomu 1989 roku datuje się odbudowa sportowej pozycji
„Czarnych Koszul”. W 1991 roku zespół awansował z III do II ligi,
by w roku 1993 (po 41 latach nieobecności) powrócić w szeregi
piłkarskiej ekstraklasy.
Największe sukcesy w najnowszej historii święcili poloniści
na przełomie XX i XXI wieku, zdobywając m.in. mistrzostwo
i wicemistrzostwo Polski oraz Puchar Polski. Zespół wielokrotnie
występował w europejskich pucharach, w roku 2000 tylko
jedną bramką przegrał dwumecz o awans do Ligi Mistrzów
z Panathinaikosem Ateny (2:2 i 1:2). Obecnie Polonia Warszawa
należy do czołowych drużyn ekstraklasy.
Jacek C. Kamiński
KS Polonia Warszawa
Osiągnięcia piłkarzy Polonii Warszawa
- Mistrz Polski: 1946, 2000.
- Wicemistrz Polski: 1921, 1926, 1998.
- Puchar Polski: 1952, 2001.
- Superpuchar Polski: 2000.
- Puchar Ligi: 2000.
- Awans do półfinału Pucharu Intertoto UEFA: 1999.