Pierwszy w Polsce królewską koroną ozdobiony, granice państwa na Elbie, Dnieprze i Ossie jako zwycięzca oznaczył. Umarł Roku Pańskiego 1025, mając lat 58, w 33. roku panowania Portret Chrobrego, z braku pierwowzoru, jest fantazyjny. Władca został przedstawiony w koronie z późniejszej epoki. Na pierwszym z serii medalu, będącym pierwowzorem monety z Bolesławem Chrobrym, czytamy: „Pierwszy w Polsce królewską koroną ozdobiony, granice państwa na Elbie, Dnieprze i Ossie jako zwycięzca oznaczył. Umarł Roku Pańskiego 1025, mając lat 58, w 33. roku panowania, dnia 3 kwietnia”. Ten pierwszy król Polski z dynastii Piastów, syn księcia Mieszka I i Dobrawy, księżniczki czeskiej, urodzony ok. 967 r., koronowany w 1025 r., stworzył potężne państwo, zdobywając ziemie na wschodzie (Grody Czerwieńskie, przejściowo Kijów) i zachodzie (Miśnia, Milsko i Łużyce). Wprowadził państwo w orbitę polityki europejskiej; w 1000 r. na Zjeździe Gnieźnieńskim otrzymał od cesarza Ottona III symbol wład z y – włóc zn ię św. Mau r ycego, a na głowę włożono mu d iadem cesa rsk i, ja ko prz y rzec zen ie koronac ji. Dzięki kanonizacji św. Wojciecha w 999 r. ustanowił polską organizację kościelną z arcybiskupstwem w Gnieźnie i biskupstwami w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu. Ze zmiennym szczęściem prowadził wojny z Czechami i przygranicznymi marchiami niemieckimi. Zainicjował wybijanie rodzimych monet z własnym imieniem i nazwą Polski.

Marta Męclewska
b. kurator Gabinetu Numizmatycznego Zamku Królewskiego w Warszawie

Numizmaty powiązane z artykułem