Fryderyk Chopin, największy kompozytor i pianista polski, urodzi! się 22 lutego 1810 r. w Żelazowej Woli. Uchodził za „cudowne dziecko". Systematyczną naukę gry rozpoczął w wieku 7 lat; wtedy też ukazała się jego pierwsza kompozycja: Polonez g-moll. Od 1818 r. występował na koncertach publicznych w Warszawie, w 1826 r. wystąpił w Dusznikach, w 1829 r. - w Wiedniu. Z lat młodzieńczych pochodzą liczne próby kompozytorskie, będące efektem teoretycznego przygotowania kompozytorskiego Chopina, studiującego na własną rękę cudze utwory, a także zasady rzemiosła kompozytorskiego, umiejętnie przez niego stosowane. Normalną naukę kompozycji rozpoczął dopiero w 1826 r. pod kierunkiem Józefa Elsnera w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie. Tam też opanował różne formy muzyczne. W czasie wakacji spędzanych w Szafami poznał i pieśni i tańce wiejskie.
Wysoce indywidualny styl młodzieńczych dzieł Chopina, niemal całkowicie pozbawiony był obcych wpływów. Kompozycje miały źródło w jego życiu uczuciowym; Larghetto z Koncertu f-moll powstało prawdopodobnie pod wrażeniem uczucia do śpiewaczki opery warszawskiej, Konstancji Gładkowskiej. Do roku 1830 Chopin mieszkał w Warszawie. Wtedy to powstały: Fantazje na tematy polskie, Wielki Polonez oraz Koncerty f-moll i e-moll.
W 1829 r. Chopin odbył podróż zagraniczną, przez Pragę i Drezno do Wiednia, gdzie koncertował z ogromnym powodzeniem. W listopadzie 1830 r., po serii koncertów pożegnalnych, na zawsze opuścił Warszawę, udając się przez Wiedeń, Salzburg, Monachium i Stuttgart do Paryża, gdzie w 1831 r. osiadł na stałe, zyskując niebawem rozgłos europejski.
W pierwszych latach paryskich Chopin często koncertował, w późniejszych skoncentrował się głównie na twórczości; podstawę jego egzystencji stanowiła jednak działalność dydaktyczna.
W latach 1837-47 przyjaźnił się z francuską powieściopisarką George Sand, w której posiadłości w Nohant niemal corocznie spędzał lato. Zimą 1838/39 w celach zdrowotnych (czynna gruźlica) odbył w jej towarzystwie podróż na Majorkę, do Marsylii i Genui. Ostatnie dwa lata życia spędził w pewnym osamotnieniu z powodu postępującej choroby,
W 1848 r. Chopin odbył w celach zarobkowych podróż koncertową po Anglii i Szkocji. 16 listopada 1848 r. dał ostatni w życiu publiczny koncert na dochód emigrantów polskich, następnie wrócił do Paryża. Przed śmiercią kazał spalić wszystkie niewydane i niedokończone utwory. Fryderyk Chopin zmarł 17 października 1849 r. Dwa tygodnie później uroczyście pochowano go na cmentarzu Pere Lachaise. Na życzenie mistrza jego serce zostało przewiezione do Warszawy; wmurowano je w ścianę głównej nawy kościoła Św. Krzyża w Warszawie z epitafium: „ Gdzie skarb twój, tam i serce twoje".
Twórczość Chopin ograniczył niemal wyłącznie do muzyki fortepianowej (około 80 opusów), marginesowo traktując twórczość kameralną i pieśń solową.
Chopin należy do najpopularniejszych kompozytorów świata, jego utwory - do najczęściej wykonywanych. Tajemnicą jego geniuszu pozostaje zrozumiałość jego muzyki dla ludzi dalekich Polsce tak geograficznie, jak i kulturowo. W miejscach pobytu Chopina znajdują się muzea i pomniki, odbywają się festiwale. Rocznice obchodzone są na całym świecie, szczególnie uroczyście w Polsce.
W dniu 21 stycznia 1999 r. w Warszawie uroczystym koncertem w Operze Narodowej zainaugurowano Rok Chopinowski w Polsce. Koncert był symbolicznym nawiązaniem do legendarnych już warszawskich występów Fryderyka Chopina w 1830 r. w dawnym Teatrze Narodowym. Honorowy patronat nad uroczystościami objął prezydent Rzeczypospolitej. W skład Komitetu Honorowego Obchodów Roku Chopinowskiego weszło wiele znakomitości, m.in.: premier, marszałkowie Sejmu i Senatu, Prezes NBP, ambasadorowie, jak również wybitni kompozytorzy Krzysztof Penderecki i Henryk Mikołaj Górecki, a także Krystian Zimerman, laureat IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w 1975 r.
Rok Chopinowski, któremu patronuje UNESCO, jest obchodzony nie tylko w Polsce.
W czerwcu 1999 r. na listę UNESCO „Pamięć świata" została wpisana spuścizna Chopina przechowywana w Polskim Towarzystwie Muzycznym, m.in. liczne autografy jego utworów oraz listy do rodziny i przyjaciół.

Numizmaty powiązane z artykułem