Sługa Boży Ksiądz Jerzy Popiełuszko. Kim był człowiek, który w chwili śmierci miał 37 lat, a na jego pogrzeb przybyło ponad pół miliona ludzi? Kim był kapłan, przed którego grobem w ciągu 25 lat pochyliło głowy 18 milionów pielgrzymów i turystów z wielu zakątków świata, w tym kardynałowie i biskupi, królowie, prezydenci i premierzy? Kim był młody duszpasterz, przy którego grobie klękał Jan Paweł II i kardynał Józef Ratzinger, a dziś papież Benedykt XVI?

Ksiądz Jerzy Popiełuszko – skromny kapłan, który prostymi słowami, ale pełnymi mocy Ducha Świętego, mówił o wolności i prawdzie, o pięknie chrześcijańskiego powołania i godności pracy robotnika. Zwyczajnym, ale mężnym życiem świadczył o mocy Boga, o prawdzie Ewangelii i o potędze miłości. To świadectwo składał w komunistycznym państwie, którego celem było zniewolenie człowieka – jego sumienia, myśli i uczuć, wyborów życiowych i marzeń.

Ks. Jerzy urodził się w 1947 r. Do seminarium duchownego w Warszawie wstąpił w 1965 r. W latach 1966–1968 odbył przymusową służbę wojskową w jednostce dla kleryków w Bartoszycach. 28 maja 1972 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był wikariuszem w parafiach: św. Trójcy (w Ząbkach), MB Królowej Polski (w Aninie), Dzieciątka Jezus i w Duszpasterstwie Akademickim św. Anny. 20 maja 1980 r. został rezydentem w parafii św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu. Od sierpnia 1980 r. zaangażował się w tworzenie duszpasterstwa ludzi pracy.

Dla wielu był autorytetem i przewodnikiem duchowym. Miał niezwykły charyzmat budowania jedności wśród ludzi. Z dnia na dzień rozrastała się wspólnota, w której swoje miejsce znaleźli robotnicy, lekarze i pielęgniarki, studenci, a także intelektualiści i artyści.

Po 13 grudnia 1981 r. ks. Popiełuszko organizował działania charytatywne, wspomagał ludzi prześladowanych przez komunistyczną władzę. Od 28 lutego 1982 r., w każdą ostatnią niedzielę miesiąca, odprawiał Msze Święte za Ojczyznę i wygłaszał kazania religijnopatriotyczne, w których przez pryzmat Ewangelii i nauki Kościoła interpretował moralny wymiar bolesnej współczesności. W szczególny sposób odwoływał się do nauczania Jana Pawła II i kardynała Stefana Wyszyńskiego. Odważnie głosił, że Dobro zawsze zwycięży każde zło. Jego kazania były dla słuchaczy umocnieniem i otuchą, nauką męstwa i przebaczenia.

Posługa duszpasterska ks. Popiełuszki sprawiła, że stał się celem brutalnych ataków komunistycznej władzy. Dziś na podstawie dokumentów i analiz historyków wiemy, że uznano go za bardzo niebezpiecznego wroga, ponieważ wielu ludzi w jego nauczaniu odnajdywało wewnętrzną siłę do zmagania się ze złem.

19 października 1984 r. ks. Jerzy Popiełuszko został uprowadzony przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i brutalnie zamordowany. 3 listopada odbył się jego pogrzeb, który stał się wielką manifestacją religijno-patriotyczną; ciało zostało złożone w grobie obok świątyni św. Stanisława Kostki na Żoliborzu.

W latach 1997–2001 trwał na poziomie diecezjalnym kanoniczny proces beatyfikacyjny kapłana jako męczennika za wiarę. Od 2002 r. trwają prace w watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych oceniające autentyczności jego męczeństwa w rozumieniu prawnokanonicznym; aktualnie wkraczają one w decydującą fazę. Od 25 lat zgłaszane są świadectwa osób stwierdzających, że doświadczyły łask i cudów, które przypisują wstawiennictwu ks. Jerzego u Boga.

W życiu kapłańskim ks. Popiełuszki zwyczajność łączyła się z niezwykłością. W pełni żył Ewangelią i jako człowiek wewnętrznie wolny stał się niezłomnym obrońcą praw Bożych i ludzkich. Mężny kapłan – swoją męczeńską śmiercią i posługą – dał świadectwo, że świat można przemieniać tylko Dobrem i Prawdą.

Dziś zmieniły się realia społeczne. Jednak nauczanie ks. Jerzego nieustannie porusza głębokością rozważań o pięknie postawy chrześcijanina zaangażowanego w sprawy Kościoła i Ojczyzny.

Ks. Zygmunt Malacki

Numizmaty powiązane z artykułem