Tematyka monet
Henryk Glapiński ps. „Klinga”

Urodzony 28 grudnia 1915 r. w Częstochowie.
W 1937 r. zdał maturę w Gimnazjum im. Feliksa
Fabianiego w Radomsku. Członek Towarzystwa
Gimnastycznego „Sokół”. W latach 1937–1939 odbył
służbę wojskową, początkowo w podchorążówce
27 pułku piechoty w Częstochowie, a od 1938 r.
w Komorowie. Przed wybuchem II wojny światowej
został przeniesiony do 77 pułku piechoty w Lidzie.
We wrześniu 1939 r. awansowany do stopnia podporucznika.
Od października 1939 r. do maja 1940 r.
przebywał we Lwowie, po czym wrócił do Radomska.
Na przełomie 1941/42 r. wstąpił do Armii Krajowej,
zostając dowódcą plutonu. W drugiej połowie
1942 r. Glapińskiego mianowano szefem „Ośrodka
nr 1” AK miasta Radomska, a pod koniec czerwca
1944 r. zastępcą komendanta miejscowego AK.
Aresztowany przez gestapo w lipcu 1944 r. został
wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego
Gross-Rosen. W maju 1945 r. powrócił
do Radomska. Nie uznał sowieckiej okupacji Polski
za wyzwolenie. W lutym 1946 r. wstąpił do jednej
z największych antykomunistycznych organizacji
– Konspiracyjnego Wojska Polskiego (krypt.
„Lasy”, „Bory”) – przyjmując pseudonim „Klinga”.
Na początku marca 1946 r. został powołany
na dowódcę Komendy Powiatowej KWP, krypt.
„Motor” (powiat Radomsko), a w połowie marca
1946 r. komendant główny KWP Stanisław Sojczyński
„Warszyc” mianował go swoim adiutantem.
W kwietniu Glapiński został dowódcą oddziału
partyzanckiego Służby Ochrony Społeczeństwa
„Motor”, działającego na terenie powiatu radomszczańskiego
i częstochowskiego. Odpowiadał za działania
zbrojne o charakterze specjalnym. Przeprowadził
m.in. ataki na posterunki MO w Silniczce
i Kobielach Wielkich, zdobywając na okupancie
kilkadziesiąt sztuk broni.
W nocy z 19 na 20 kwietnia 1946 r. jego oddział brał
udział w akcji na Radomsko. Co prawda nie udało się
mu zdobyć siedziby komunistycznych PPR i UB, ale polscy
żołnierze zrealizowali główny cel – opanowali miejscowy
areszt i uwolnili 57 przetrzymywanych tam i torturowanych
polskich patriotów. Wycofując się, oddział
Glapińskiego zatrzymał samochód prosowieckiego Korpusu
Bezpieczeństwa Wewnętrznego i zarekwirował
358 kompletów umundurowania i ekwipunku wojskowego.
20 kwietnia żołnierze Konspiracyjnego Wojska
Polskiego stoczyli zwycięską bitwę z kilkakrotnie liczniejszą
komunistyczną grupą pościgową.
W połowie maja 1946 r. z rozkazu Stanisława Sojczyńskiego
odtworzył oddział partyzancki Służby Ochrony
Społeczeństwa (w liczbie 30 osób), który otrzymał nowy
kryptonim „Warszawa”. Od tej pory, ścigany przez komunistycznych
siepaczy, Glapiński musiał wymykać się
z coraz częstszych obław. 8 czerwca 1946 r. jego oddział stoczył bitwę koło wsi Kamieńsk. 16 czerwca „Warszyc”
awansował go do stopnia kapitana.
Zatrzymany wskutek użycia podstępu. Podający
się za łącznika gen. Władysława Andersa agent UB
zaproponował Glapińskiemu pomoc w ewakuacji
na zachód. 31 sierpnia 1946 r. został aresztowany
w Warszawie przez komunistyczny kontrwywiad
wojskowy i przekazany do Wojewódzkiego Urzędu
Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi. 17 grudnia
1946 r. wyrokiem nielegalnego, okupacyjnego trybunału
– Wojskowego Sądu Rejonowego w Łodzi
– skazany na karę śmierci. Zamordowany, według
oficjalnych danych, razem ze Stanisławem Sojczyńskim,
19 lutego 1947 r. W październiku 1992 r.
wyrok został unieważniony. Szczątki Henryka Glapińskiego
„Klingi” do dziś nie zostały odnalezione.
Tadeusz Płużański