Tematyka monet
Zbrodnia w Piaśnicy
Piaśnica to miejsce największej masowej
niemieckiej zbrodni na Pomorzu, jednej
z pierwszych o tak dużym wymiarze
w Europie, popełnionej w początkowych
miesiącach II wojny światowej na ludności
cywilnej. W wyniku operacji „Tannenberg”,
„Säuberungsaktion” i „Intelligenzaktion”
jesienią 1939 roku na Pomorzu Niemcy
zamordowali około 30 tysięcy osób. Pierwszym
etapem polityki okupanta była likwidacja
Polaków czynnie zaangażowanych
w budowanie polskości Pomorza i fundamentów
II Rzeczypospolitej. Największa
intensyfikacja niemieckich egzekucji
w 1939 roku nastąpiła na Pomorzu.
W Piaśnicy zginęli przedstawiciele polskich
warstw przywódczych z północnego Pomorza,
pomorscy Żydzi oraz osoby przywożone
koleją z III Rzeszy, a wśród nich osoby chore
psychicznie, Polacy zamieszkujący przed
wojną na terenie Niemiec oraz przeciwnicy
ideologii nazistowskiej. Rozległość wybranego
przez Niemców na miejsce egzekucji
terenu lasów wokół Piaśnicy, oddalonego od
siedzib ludzkich, ułatwiała ukrycie zbrodni.
Było stąd również blisko do Wejherowa,
w którym funkcjonowało więzienie, istniało
też dogodne połączenie drogowo-kolejowe.
Bezpośrednimi sprawcami zbrodni byli żołnierze
ze specjalnego oddziału SS i członkowie
Volksdeutscher Selbstschutz – paramilitarnej
organizacji mniejszości niemieckiej.
W organizowaniu egzekucji uczestniczyli
także funkcjonariusze niemieckiej policji
i żandarmerii z Wejherowa. Niemiecka akcja
zacierania śladów zbrodni przeprowadzona
w 1944 roku oraz zniszczenie lub wywiezienie
dokumentacji uniemożliwiają obecnie poznanie
dokładnej liczby zamordowanych. Różne
źródła badawcze szacują liczbę ofiar w przedziale
9–14 tysięcy. Większość niemieckich zbrodniarzy odpowiedzialnych za egzekucje
w Piaśnicy nigdy nie poniosła kary.
Na awersie monety widzimy sosny –
symbol lasów Piaśnicy, miejsca kaźni
i cierpienia tysięcy pomordowanych.
Rewers monety przedstawia ostatni obraz
widziany oczami ofiar – pnie drzew sosnowych,
niemych świadków zbrodni. Za nimi
relief postaci ustawionych w szyku przed
egzekucją.
Teresa Patsidis